گاهی در بازار هندوانه‌هایی به چشم می‌خورند که برخلاف اندازه بزرگ، طعم آنها شیرین نیست این امر نیز ناشی از آن است که تولیدکنندگان به منظور افزایش سود بیشتر و در اختیار گرفتن بازار در سیستم رشد طبیعی هندوانه دخالت می‌کنند و با کودهای شیمیایی و آب زیاد موجب افزایش سایز و رنگ قرمز غیر طبیعی هندوانه می‌شوند
 
مجتبی شادلو ، رییس اتحادیه باغداران گفت: بسیاری از تولید‌کنندگان هندوانه برای به دست آوردن سود بیشتر در سیستم رشد طبیعی هندوانه دخالت‌هایی می‌کنند که تنها موجب افزایش کیفیت ظاهری هندوانه می‌شود اما از نظر ارزش غذایی غنی نیست
 
وی ادامه داد: در زمین‌های صیفی‌کاری باید به تنظیم آب و خاک کشتزار هندوانه توجه ویژه‌ای شود اما به دلیل این‌که آب زیاد موجب بزرگ‌شدن بیش از حد هندوانه می‌شود تولید‌کنندگان به این موضوع توجهی ندارند
 
هندوانه‌های بزرگ معمولا شیرین نیستند !

شادلو با بیان این‌که هندوانه‌های بزرگ معمولا شیرین نیستند، اظهار کرد: بزرگ‌ شدن زیاد هندوانه موجب می‌شود که پوست، تحمل حجم داخلی را نداشته باشد و موجب ترکیدگی هندوانه شود. رییس اتحادیه باغداران با بیان این‌که ترکیدن هندوانه موجب تحمیل ضرر‌ و زیان به صیفی‌کاران می‌شود، گفت: باید این موضوع توسط کشاورزان مدیریت شود و هندوانه حالت طبیعی داشته باشد.

وی اظهار کرد: بحث آب و تغذیه هندوانه جزو مواردی است که موجب افزایش بی‌رویه سایز هندوانه و همچنین خارج کردن آن از طعم واقعی می‌شود
 
شادلو با بیان این‌که برای استفاده از کود و سم در تولید هندوانه باید نکات ویژه‌ای را در نظر گرفت، گفت: در زمان ایجاد آفت و بیماری استفاده از سم امری اجباری است اما مصرف کود شیمیایی بی‌رویه تنها موجب خارج شدن هندوانه از حالت طبیعی می‌شود که باید نظارت بیشتری براین امر صورت بگیرد
 
راه‌های تشخیص هندوانه با کیفیت

رییس اتحادیه باغداران راه‌های تشخیص هندوانه باکیفیت را در هنگام خرید، داشتن پوست کاملا مسطح، صاف و بدون چروکیدگی عنوان و اظهار کرد: هندوانه خوب هندوانه‌ای است که رنگ آن شفاف و عاری از هرگونه لکه باشد. وی با بیان این که رنگ هندوانه خوب باید به صورت یکدست باشد، عنوان کرد: پر رنگی و کم‌رنگی رنگ پوست هندوانه دلیلی برای تشخیص کیفیت هندوانه نیست چرا که رنگ پوست هندوانه بسته به نوع آن متفاوت است
 
شادلو وزن سنگین هندوانه را عاملی برای بی‌کیفیتی هندوانه عنوان و اظهار کرد : هندوانه باید یک وزن متعادل داشته باشد و زمانی که روی آن ضربه می‌زنیم دست نیز بر اثر ارتعاش داخل هندوانه بلرزد و صدای آرامی از آن به گوش برسد. رییس اتحادیه باغداران ادامه داد: صدای بلند ضربه‌زدن به پوسته هندوانه بیانگر پوکی داخل هندوانه است
 
وی در خصوص رنگ داخلی هندوانه گفت : رنگ داخل هندوانه هرچه به رنگ صورتی نزدیک‌تر باشد شیرین‌تر و طبیعی‌تر است چرا که قرمزی هندوانه به معنای ایجاد تغییراتی روی طبیعت رشد هندوانه است

 

در زندگی روزمره ممکن است اتفاقاتی رخ دهد یا شرایطی پیش آید که افراد دروغ بگویند

برخی از این دروغها با این جمله یاد می‌کنند که مجبور به گفتن دروغ مصلحتی شدم !

می‌گویند بعضی از زنها معمولا سعی میکنند با توسل به دروغهای ظریف و بی‌ضرر ، برخی موقیعتها را به سود خود تغییر دهند. اگر چنین باشد، آشنایی با چند روش آنها در استفاده از دروغ برای مردها لازم است :

دروغ شماره 1 : من تو رو همین جوری که هستی دوستت دارم

آیا واقعا” تصور می کنیـد که او دوست ندارد هیچ تغـیـیـری در شمـا بـوجـود بـیاید؟ هیچ تغییری؟ ممکن است همسرتان خواستار تغییرات زیادی در شـما باشـد مگـر ایـنکه در ماه عسل بسر ببرید چون در این زمان شما یک مرد کامل برای همسرتان هستید. دیر یا زود او متوجه اشتباه خود خواهد شد.

دروغ شماره 2 : من عاشق رفت و آمد و معاشرت با دوستان تو هستم
گذشته از اینکه دوستان شما تا چه اندازه جالب می باشند، هـمـسرتـان علاقه ای به حضور مداوم آنها در کنار شما ندارد. اگرچه ممکن است در روزهای اول بروز ندهد ولی بالاخره صبرش تمام شده و شما را از این کار منع خواهد کرد.

دروغ شماره 3 : جم و جور کردن خونه رو دوست دارم
این هم از آن دروغ هایی است که همسر شما ممکن است در اوایل ارتـباط شـما بیان کند. اینکه “دوست دارم ظرفهای نشسته را بشویم”، “لبـاسـهای کثیف تو را شسته و اتو کنم”، دیری نخواهد انجامید که این دروغ او نیر برملا خـواهـد شد و از شـما خــواهد خواست که نوبتی ظرفها را بشویید و زحمت جوربهایتان را خودتان بکشید.

دروغ شماره 4 : من عاشق خانواده تو هستم
اگر مرد خوش اقبـالی باشیـد همـسرتان ممـکن اسـت دروغ نـگـوید که دوست دارد با خانواده شما رفت و آمد کند. اگرچه شاید او از آنها متنفر باشد ولی برای اینکه احساسات شما جریحه دار نشود راستش را نخواهد گفت. برای اینـکه عـلاقه واقـعی همسرتان را نسبت به خانواده خود بفهمید کافی است به او بگویید که مادرتان بـرای فردا شما را به نهار دعوت کرده و به عکس العمل هـمـسرتان توجـه کنیـد: اگر تمامـی عضلات صورتـش سـفت شـد و با یـک لبـخـند زوری زیـر لب و آرام گفت “خیلی خوبه” آن وقت نتیجه بگیرید که او کشته مرده خانواده تان نیست.

دروغ شماره 5 : من عاشق ورزش هستم
این هم از آن دروغـهای روزهـای اول زندگی است. او برای ایـنکـه نـشان دهـد با زنهای دیگر متفاوت است و اینکه دارای علایق مشترک با شما میباشد پا به پای شما جلوی تلویزیون می نشیند و تا دیر وقت فوتبال تماشـا می کنـد ولی بعد از گذشـت چـند ماه شکایتها شروع شده و متاسفانه دیگر نـخـواهید تـوانسـت با خـیال راحـت بـه تماشای فوتبال بنشینید.

دروغ شماره 6 : از اینکه می گویی چاق هستم اصلا دلخور نمی شوم
فرقی نمی کند که شما چه می گویـید، در هر صورت او عـصبـانی مـی شود. اگر بگویید که خیلی زیبا است متهم میشوید به دروغگویی چرا که او فکر می کند گفته شما صرفا برای آرام کردن او و نرنجیدن بـخاطر چربــیهای اضـافه اش اســت. از طـرف دیگر اگر اضافه وزنش را گوشزد کنید قطعا” یک دعوای حسابی در اتاق نشیمن شما رخ خواهد داد.

دروغ شماره 7 : حق با تو است
خیلی وقت ها بحث و جدال شما با همسرتان با این جمله او تمام می شود: “باشه حق با تو ست، تو خیلی بهتر از من می فهمی”. همسر شما فقط برای بریدن صدای شما این جمله را می گوید در حالیکه هنوز اعتقاد دارد که حق با اوست و کسی که اشتباه می کند شما هستید و پیش خودش میگوید: ” بالاخره می فهمه که اشتباه می کنه” و سپس به دنبال دلیلی برای توجیه حرفش خواهد گشت.

دروغ شماره 8 : برایم مهم نیست که به زن های دیگر نگاه کنی
اگرچه ممکن است همسرتان برای ایـنـکه وانـمود کند که زن خونسـرد و روشـن فکری است این دروغ را بشـمـا بـگوید اما او دوست ندارد که شما حتی به یک ماکت زن مو قرمز پشت ویترین مغازه نگاه کنیـد. او مـی خـواهـد که نگاه شـما فقط به او باشد و نه دیگری. بنابر این اگر او به شما گفت که مهم نیست و اذیت نمی شود هیچ گاه چشمان خود را بیش از اندازه به اطراف منحرف نکنید چون در غیـر این صورت باید منتـظر ضـربات محکم به سر و صورتتان باشید!

دروغ شماره 9 : پول برای من هیچ اهمیتی ندارد
پول اهمیت ندارد، ولی مقدارش چرا! هر چند ممـکـن اسـت درسـت نبـاشـد که بگوییم همه زن ها موجودی حساب بانکی همسرشان برایشان مهم است ولی اکثر آن ها دوست دارند که از لحاظ اقتصادی در یک حد متـعادل و رفاه نسبی قرار داشته و دارای استقلال مالی باشند.

دروغ شماره 10 : نگران نباش عزیزم، این برای همه پیش میاد
اکثر مردان در مرحله ای از زندگیشان موقتا دچار ناتوانی جـنـسی می شـوند و اکثر زنان نیز از این موضوع مطـلع هـسـتند. با این حال این مـساله بـدان مـعنا نیست که همسر شما شاکی و دلـخور نمی شود. این دروغ یـکـی از چـنـدیـن دروغ جنـسـی میباشد که زنان بـرای جریـحه دار نشدن احساسات همـسرشان بـه آنـها مـی گویند، دروغهایی که خوشبختانه مضر نیستند. در نـهایت حتـی اگر شـما برای همسرتان یک شریک جنسـی ایـده آل نـباشـید، هـمسرتـان از بین همه مردان شما را انتخاب کرده بدون اینکه خـوب یا بد بودن آمیزش برایش فرقی داشته باشد.

حال که با دروغهای احتمالی همسرتان آشنا شدید می توانید خودتان را آماده کنید

خبر خوب اینکه آنچه که تا بحال دروغ نامیده شد فقط پیچاندن های ظریفی می باشند که نه تنها مضر نیستند، بلکه برای تجدید روحیه و تحکیم زندگی شما مفید خواهند بود

دروغهای مشابهی نیز می گویـنـد کـه دانـسـتـن آنـها خالی از لطف نیست

 

منبع : نامه نیوز

 

برخی از واقعیت‌های مربوط به جام جهانی همچون پرافتخارترین بودن برزیل در این رقابت‌ها با پنچ قهرمانی یا اینکه مارادونا با گل معروف دست خدای خود زمینه‌ساز دومین و به یادماندنی‌ترین قهرمانی آرژانتین در جام جهانی شد را تقریباً همه فوتبالدوستان می‌دانند اما مهمترین تورنمنت فوتبالی جهان برخی حقایق دیگری هم دارد که خیلی‌ها از آن بی‌خبرند.


در زیر تعدادی از حقایق مربوط به جام جهانی که کمتر به آ‌نها اشاره شده است را می‌خوانید :

۱- از اولین دوره برگزاری جام جهانی در سال ۱۹۳۰ در اروگوئه تاکنون که این رقابت‌ها ۱۸ بار دیگر برگزار شده است، تنها هشت کشور جام قهرمانی را بالای سر برده‌اند.

۲- هیچ کشوری خارج از اروپا و آمریکای جنوبی تاکنون موفق به فتح جام جهانی نشده است.

۳- برزیل تنها قهرمان جام جهانی است که با وجود پنج قهرمانی در این تورنمنت هیچ یک از آنها را در خاک خود به دست نیاورده است.

۴- اولیور کان، سنگربان پیشین تیم ملی آلمان تنها دروازه‌بانی است که جایزه بهترین بازیکن جام جهانی (توپ طلای آدیداس) را از آن خود کرده است.

۵- در طول مدت جنگ‌ جهانی دوم، اوتورینو باراسی، رئیس اسبق فدراسیون فوتبال ایتالیا جام ژول ریمه (کاپ قهرمانی قدیمی جام جهانی) را از بانکی در شهر رم خارج کرد و در یک جعبه کفش در زیر تختخواب خود پنهام کرد تا آن از دسترس هیتلر و نیروهای آلمان نازی در امان نگه دارد. این جام تا سال ۱۹۵۰ که جام جهانی پس از ۱۲ سال وقفه دوباره در برزیل برگزار شد در اختیار باراسی بود!

۶- رکورد بیشترین تعداد تماشاگری که برای دیدن یکی از بازی‌های جام جهانی به ورزشگاه رفتند در سال ۱۹۵۰ شکسته شد، زمانی که ۱۹۹ هزار و ۹۵۴ نفر بازی برزیل میزبان و اروگوئه را در فینالی که در ورزشگاه ماراکانا برگزار شد از نزدیک تماشا کردند. اروگوئه آن بازی را ۲ بر یک برد. (طبق اعلام سایت فیفا این بازی ۱۷۳ هزار و ۸۵۰ تماشاگر داشته است.)

۷- کره جنوبی تنها تیم آسیایی است که تا به حال به مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی رسیده است. کره‌‌ای‌ها در جام جهانی ۲۰۰۲ و در خاک خود به این افتخار دست پیدا کردند.

۸- استرالیا رده پایین‌ترین تیم در میان ۳۲ تیم حاضر در جام جهانی ۲۰۱۴ است. «ساکروس» در حال حاضر روی پله پنجاه‌ونهم رده‌بندی فیفا قرار دارد.

۱۰- تیم کاهیل، تنها بازیکن حاضر در میان ملی‌پوشان استرالیایی است که در جام جهانی گلزنی کرده است.

۱۱- در جام جهانی ۲۰۱۰ نیوزیلند تنها تیمی بود که بدون قبول حتی یک شکست به کار خود در این رقابت‌ها پایان داد. نیوزیلند در هر سه بازی خود برابر ایتالیا، اسلواکی و پاراگوئه مساوی کرد. حتی اسپانیای قهرمان هم در این رقابت‌ها باخت (اولین بازی خود برابر شیلی در مرحله گروهی).

۱۲- لقب بدترین مدافع عنوان قهرمانی جام جهانی از آن فرانسه است که چهار سال پس از قهرمانی‌اش در جام جهانی سال ۱۹۹۸ در خانه، در جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن بدون حتی یک گل زده و در مرحله گروهی حذف شد.

۱۳- در جام جهانی ۱۹۹۴، روژه میلا، اسطوره فوتبال کامرون در سن ۴۲ سالگی گلزنی کرد تا مسن‌ترین گلزن و بازیکن تاریخ جام جهانی باشد.

۱۴- سر ویو ریچاردز، بازیکن اسبق تیم ملی آنتیگوا تنها کسی است که هم در جام جهانی فوتبال و هم در جام جهانی کریکت بازی کرده است.

۱۵- رکورد بیشترین تعداد گل به ثمر رسیده توسط یک بازیکن در یک بازی جام جهانی متعلق به اولگ سالنکو، بازیکن اسبق تیم ملی روسیه در پیروزی این تیم برابر کامرون است که پنج گل به ثمر رساند.

۱۶- پیروزی ۱۰ بر یک تیم ملی مجارستان برابر السالوادور در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا، پرگل‌ترین بازی و پیروزی در تاریخ رقابت‌های جام جهانی است.

۱۷- تفتیش بدنی پلیس اروگوئه از تماشاگرانی که قصد تماشای بازی فینال را داشتند منجر به کشف ۱۶۶ قبضه هفت‌تیر شد.



 

آداب عجیب  زناشویی و ازدواج در مصر باستان

 
در دولت مصر زنا با محارم امری كاملاً عادی محسوب می‌شد. شاه اغلب خواهر و گاه دختر خود را به همسری خویش اختیار می‌كرد به این بهانه كه خون خاندان سلطنتی را پاك و پاكیزه نگاه دارد. به همین جهت عادت همسری با خواهران از شاه به همه طبقات مردم سرایت كرد در قرن دوم میلادی دو سوم ساكنان آرسینوئه از این قاعده پیروی می‌كردند. در شعر مصری قدیم كلمات (برادر) و (خواهر) همان معنی (عاشق) و (معشوق) زمان ما را داشته است و اگر زنی را به همسری اختیار می‌كردند او را خواهر خود می‌خواندند.

 

فرعون علاوه بر خواهر خود زنان دیگری نیز داشته است كه از میان اسیران جنگی  بر می‌گزیده یا بزرگان مملكت یا شاهزادگان بیگانه به او هدیه می‌كرده‌اند. پاره ای از اعیان مملكت در این كار از فرعون تقلید می‌كرده‌اند. البته هرگز نمی‌توانستند در این باره به درجه شاه برسند به ناچار بایستی در مراعات اصول جاری اخلاقی سرمایه و درآمد مالی خویش را از نظر دور نداشته باشند.

 

ولی توده مردم مانند همه افراد ملتهای دیگر كه در آمد متوسطی دارند به یك زن قناعت می‌ورزیدند. ظاهرا چنان به نظر می‌رسد كه زندگی خانوادگی منظم بوده و از لحاظ اخلاقی و حدود تسلط افراد خانواده با آنچه در میان ملل متمدن این زمان وجود دارد اختلافی نداشته است. وضع اجتماعی زن در آن زمان از وضعی كه زنان بسیاری از ملتها در زمان حاضر دارند بالاتر بوده است.

 

نقشهایى كه از  زمانهای باستان بر جای مانده زنان را به صورتی نشان می‌دهد كه آزادانه در میان مردم می‌خورند و می‌آشامند و در كوچه و بازار بی‌آنكه كسی نگهبان ایشان باشد یا سلاحی در دست داشته باشند در پی كار خویش می‌روند و با آزادی كامل به كارهای صنعتی و بازرگانی می‌پردازند. سیاحان یونانی كه عادت داشته‌اند بر زنان خود سخت بگیرند از مشاهده این آزادی زنان در مصر تعجب كرده و مردان مصری را كه در تحت تسلط زنان خویش بسر می‌بردند استهزا كرده اند.

 

شاید این منزلت عالیی كه در مصر برای زنان بود از این پیدا شده كه كه در آن سرزمین تسلط زن یا مادر شاهی بر تسلط مرد یا پدر شاهی غالب بوده است. گواه بر این مطلب آن است كه نه تنها زن در خانه بزرگی كامل داشته بلكه تمام اراضی كشاورزی به زنان منتقل می‌شد. سبب زناشوئی با خواهر آن نبوده است كه برادر از عشق خواهر بی‌تاب می‌شده بلكه مردان می‌خواسته‌اند به این ترتیب از میراث خانواده كه از مادر به خواهر انتقال می‌یافته بهره‌برداری كنند و نمی‌خواسته‌اند كه این ثروت به چنگ بیگانگان بیفتد.

 

حتی در مسئله نامزدی و اظهار عشق و زناشوئی و جنسی حق تقدم با زن بوده است گواه بر این غزلها و نامه های عاشقانه بازمانده  از آن زمان است كه بیشتر از طرف زن به مرد خطاب شده و زن از مرد می‌خواسته است تا زمان و مكانی را برای قرار ملاقات معین كند یا از او با كمال صراحت خواستگاری می‌كرده و طالب همسری می‌‌شده است. در یكی از نامه‌ها چنین آمده است ((ای دوست زیبای من من خواستار آنم كه همسر تو باشم  و كدبانو و صاحب اختیار همه املاك تو باشم.)) به همین جهت كه حجب و حیا كه البته نباید با وفاداری اشتباه شود در نزد مصریان فراوان نبوده و ازمسائل جنسی با چنان صراحتی سخن می‌گفته‌اند كه امروزه هرگز چنان سخنی نمی‌گوییم.

 
دركل در مصر زنان بر مردان ارشدتر بودند و شوهر پس از مدتی همه میراث خود را به همسر می‌بخشید.
لباس زنان  نیز از پارچه‌ای حریر تشكیل می‌شد كه فقط پایین تنه آنها را می‌پوشاند و اگر لباسی می‌پوشیدند كه سینه و شكمشان را می‌پوشاند آنها را بی‌شرم و حیا می‌دانستند!! چرا كه اعتقاد داشتند خدایان انسان را عریان آفریده‌اند و نباید خود را بپوشانند. زنها موی سر را كاملاً می‌تراشیدند و از موی عاریه استفاده می‌كردند. جالب اینكه بزرگترین افتخار برای یك مرد این بود كه سر تراشیده یك زن را ببیند!

 
رقص نیز جزء لاینفك زندگی مصریان محوب می‌شد و در نقاشیها و نقش برحسته‌های باستان نیز ما این حركات نمایشی را می‌بینیم كه البته شاید به نظر ما هیچ شباهتی به رقص نداشته باشند.

 

دين

 
دین در مصر بالای همه چیز و پایین همه چیز بود. دین در هر یك از مراحل و به هر شكل از اشكال آن از توتم تا فلسفه الهی وعلم لاهوت در آن سر زمین وجود داشت و اثر آن در ادبیات و شكل حكومت و هنر و هر چیز دیگر جز اخلاق آشكار بود. جز سرزمین‌های روم و هند در هچ جای دیگر جهان به اندازه مصرخدایان متعدد وجود نداشت.

 
فرد مصری می‌گفت كه آغاز آفرینش از آسمان شروع شده و آسمان و رود نیل پیوسته بزرگترین رب‌النوع او بشمار می‌رفت. ماه یكی از خدایان و شاید كهنه‌ترین خدایی بود كه در مصر مورد پرستش بود ولی در مراسم دینی رسمی‌خورشید عنوان بزرگترین خدا را داشت. خورشید را گاهی به نام خدای برین ((رع)) می‌پرستیده‌اند و آن را پدر درخشنده‌ای  می‌دانستند كه مادر زمین را با شعاعهای نافذ نور و حرارت خویش باردار ساخته است. گاهی نیز خورشید را همچون گوساله مقدسی تصور می‌كردند كه در هر بار ولادتش تجدید می‌شد و با جلال تمام برروی كشتی فلكی صفحه آسمان را طی می‌كرد و همان گونه كه مرد سال خورده به طرف گور خویش سرازیر می‌شد او نیز به طرف مغرب سرازیر می‌شد.

 
مصریان قدیم بز نر و گاو نر را به شكل خاصی تقدیس می‌كردند و آنهارا رمز و نماینده نیروی جنسی خلاق می‌دانستند. درپایان كار خدایان رنگ آدمی‌ پیدا كردند اگر صحیح‌تر گفته شود انسانها به شكل خدایان در آمدند. این خدایان بشری مصری مانند خدایان یونانی چیزی جز مردان و زنان بر جسته‌ای نبودند كه اندام درشت پهلوانی داشتند ولی همه آنان با استخوان و گوشت وخون آفریده شده بودند، گرسنه می‌شدند و خوراك می‌خوردند تشنه می‌شدند و آب می‌نوشیدند، عشق می‌ورزیدند و زناشویی می‌كردند، دچار خشم و غضب می‌شدند و می‌كشتند و در آخر كار به سالخوردگی می‌رسیدند و از جهان می‌رفتند. این خدایان -یعنی رع و آمون و اوزیریس بزرگترین رب النوعهای مصری بودند. باگذشت زمان رع و آمون و خدای دیگری به نام پتاح درهم آمیخته شد و به صورت سه مظهر یاتجلی خدای یگانه‌ای در آمد كه هرسه را فرا می‌گرفت.

 
مصریان راعقیده بر آن بود كه اوزیریس نیل دوباره زنده می‌شود و همه گیاهان پس از مرگ زندگی را از سر می‌گیرند. انسان نیز می‌تواند بعد از مردن دوباره به زندگی باز گردد. این كه جسد مردگان درخاك خشك مدتهای دراز صحیح و سالم می‌ماند ازعواملی است كه عقیده خلود راهزاران سال در مصر باقی نگاه داشته است. باوجود این باید دانست كه دین مصری چندان توجهی به اخلاق نداشته است كاهنانی كه همه وقتشان مصرف فروختن افسون و خواندن عزایم و پرداختن به آداب سحر و جادو می‌شد وقت آن را پیدا نمی‌كردند كه اصول اخلاقی را به مردم بیاموزند.

 
خود خدایان برای آزردن یكدیگر از سحر و جادو و افسون مدد می‌گرفتند. ادبیات مصر قدیم پر از نام جادوگرانی است كه باگفتن یك كلمه دریاچه‌ای را می‌خشكانیده یا دست و پای جداشده‌ای را به بدن می‌چسبانیده یامردگان رادوباره به رندگی باز می‌گردانیدند. هرشاه جادوگران خاصی داشت كه به او كمك و راهنمایی می‌كردند مردم چنان معتقد بودند كه فرعون را نیرویی جادوای است كه با آن می‌تواند از آسمان باران فرود آورد یا سبب فیضان رودنیل شود.

 

روایت دیگر مربوط به مصر باستان اين است که وقتی ملکه یا پادشاهی از دنیا می‌رفته نرده بانی برایش قرار داده می‌شده تا روحش به بهشت برود و معتقد بودند اگر کسی از زیر اين نردبان رد بشود  آن روح در زمین اسیر مى‌شود و نمى‌تواند به آسمان برود. ديگر اينكه قبل از اختراع چوبه دار مجرمان را از نردبان آویزان می‌کردند و معتقد بودند که روح آنها زیر نردبان باقی می‌ماند  و همچنین اعتقاد داشتند وقتی یك فرعون می‌میرد یك پرنده كه همانا روح اوست از دهان او خارج می‌شود.

 

زندگى پس از مرگ

 
مصریان باستان به زندگی پس از مرگ اعتقاد داشتند و همه مردم از فقیر تا غنی و حتی فرعون تمام تلاششان بر ابن بود تا در طول حیات وسایل رفاه و آسایش خود را برای زندگی در جهان پس از مرگ تدارك ببینند. طبق همین اعتقاد بود كه در آرامگاه اشراف و فراعنه ظروف و اثاثیه و زیورآلاتی قرار می‌دادند تا در دنیای دیگر از آنها استفاده كنند. همچنین روی تابوت شاهان صحنه هایی از زندگی و جشن و شكار و پیروزی بر دشمن را ترسیم می‌كردند. آنها حتى از دوران جوانى به فكر تهيه و تدارك اسباب مرگ خود بودند و اعتقاد آنها به زندگى پس از مرگ چنان قوى بود كه به خاطر مرگ نزديكان خود نيز زياد گريه و زارى نمى‌كردند.

 
آنها معتقد بودند كه كا یا روح آزاد شده مرده برای زندگی جاودانه در سرزمین مغرب (دنیای مردگان) به كالبد و جسم سالم نیاز دارد تا در آن حلول كند به همین خاطر بدن مرده را مومیایی می‌كردند تا جسم او تا وقتی كه روح آزادش از راهروی مات برنگشته سالم بماند. همچنین پس از مومیایی جسد مرده را داخل تابوتی كه هم اندازه و قالب بدنش ساخته شده بود قرار می‌دادند تا كالبدی آماده برای بقای روح فرعون در سرزمین مغرب باشد.

 
مصریان باستان معتقد بودند هر موجود زنده همزادی دارد كه با مرگ او فوراً از بین نمی‌رود. به همین دلیل كنار جسد مومیایی غذاهای پیشكشی می‌گذاشتند تا همزاد (كا) از آنها تغذیه كرده و تا زمانی كه روح آزاد (با) از راهروی مات بازنگشته سالم بماند. با بازگشت روح آزاد همزاد (كا) هم در كالبد مومیایی وارد می‌شد تا با هم به بهشت ابدی سفر كنند.

 
هرودوت مورخ یونانی عهد هخامنشیان در كتاب "تواریخ" خود از مشاهدات خود درباره نحوه مومیایی‌های مصریان چنین نوشته است:‌" مصریان پس از شستن مرده در رود نیل مغز مرده را با چنگكی از راه بینی بیرون می‌كشیدند و درون جمجمه را شستشو می‌دادند. سپس با سنگی لب تیز پهلوی مرده را می‌شكافتند و جگر، شش، معده و روده‌ها را در آورده و داخل چهار كوزه سفالین می‌گذاشتند.

 

آنگاه درون شكم را با شراب خرما می‌شستند و بر آن داروهای معطر می‌پاشیدند و آن را با گیاه‌های خوشبو پر می‌كردند. سپس شكاف پهلو را می‌دوختند و جسد را به مدت هفتاد روز در حمامی‌ از مایع دارویی قرار می‌دادند و بعد از این مدت آن را بیرون آورده و با نوارهای آغشته به موم جسد را محكم نوارپیچ می‌كردند و روی آن نشانه‌های طلسم قرار می‌دادند. راهبان در حین این كار مدام وردهای جادویی می‌خواندند تا روح شیاطین از مرده دور شود‌. "

 
گشودن دهان مومیایی یادآور دیدار هوروس با پدرش آزیریس است كه در آن هوروس با تیشه‌ای چشم و گوش و زبان پدر مرده را باز كرد تا هم چشمی ‌را كه در نبرد باست از دست داده بود به او نشان دهد  و هم خبر پیروزی را به گوش پدر برساند و هم با لمس لبان پدر قدرت فرمانروایی بر خدایان را از او دریافت كند.

 
كارگزاران و خویشاوندان مرده مجبور بودند تا تمام جزئیات مراسم آیینی را به دقت انجام دهند. چرا كه معتقد بودند اگر بخشی از مراسم درست انجام نشود مرده در جهان زیرین به روحی خبیث بدل شده و بازماندگان را آزار خواهد داد. پس از این مراسم جسد را داخل تابوتی از سنگ یا چوب سخت قرار می‌دادند و داخل تابوت هم انواع لوازم و ابزار زندگی روزمره مرده را می‌گذاشتند. داخل بعضی از تابوت‌ها پاپیروسهایی از كتاب مرگ قرار می‌دادند تا مرده در آن دنیا با خواندن كتاب مسیر رسیدن به راهروی مات را گم نكند.

 
كاهنان كتابهای مرگ را روی طوماری از برگ پاپیروس نوشته و در بازار می‌فروختند. مردم عادی هم به امید اینكه با داشتن این كتاب می‌توانند به سوالات خدایان جواب داده و از دروازه ها عبور كنند آنها را خریده و در خانه نگهداری می‌كردند یا در مقبره خود قرار می‌داند.

 
كاهنان به احترام خدایان بر روی صورت مومیایی شده فرعون ماسكی طلایی قرار داده و بر درپوش تابوت او جملات جادویی برای حفاظت روح فرعون از شیاطین می‌نوشتند. در قدیم رسم بر آن بود كه همراه فرعون تعدادی از نوكران و برده ها را زنده زنده دفن می‌كردند تا فرعون در دنیای مرده‌ها و به كمك آنها بتواند دوباره بر مردم حكومت كند. اما به مرور زمان این رسم برچیده شد و به جای آنها مجسمه‌هایی از ساحران نوكران و خدایان را داخل تابوت فرعون قرار دادند.

 
روح آزاد مرده (با) مجبور بود از دروازه های خدایان عبور كند تا به قرارگاه آزیریس در راهروی مات برسد. از آنجا كه در هر دروازه خدایان نگهبانی وجود داشت مرده می‌بایست ثابت می‌كرد كه در طول زندگی چه كارهایی را در حق خدایان و فرزندان آنها (فراعنه) انجام داده تا اجازه عبور از دروازه‌ها را به دست آورد. با عبور از دروازه های خدایان مرده به آخرین و مهمترین دروازه یعنی راهروی مات می‌رسید.

 
در این جا یكی از خدایان قلب مرده را در آورده و روی یكی از كفه های ترازوی مات قرار می‌دهد. اگر قلب مرده سبكتر از پر باشد یعنی در زندگی كارهای خوبی انجام داده و تمام عمر در خدمت فرعون و خدایان بوده پس لیاقت آن را دارد كه نزد آزیریس برود. اما اگر قلبش سنگینتر از پر باشد یعنی در دنیای زنده‌ها كارهای بد و زشت زیادی انجام داده و به پسر خدایان (فرعون) خدمت نكرده پس مستوجب عذاب و نابودی است و باید توسط شیطان آموت (سگی با سر تمساح كه زیر وزنه نشسته است) بلعیده شود.